بررسی الگوی مصرف انواع روغن و عوامل مرتبط با آن در خانوارهای ساکن در شرق تهران

زمینه و هدف: روغن ها یکی از اجزای اصلی رژیم غذایی هستند که مصرف صحیح آنها میتواند در پیشگیری از برخی بیماریها مفید واقع شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی الگوی مصرف روغن در خانواده های شرق تهران بود. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی مناطق شرق تهران طی سال 89 بررسی شدند. نمونه گیری به روش تصادفی انجام شد. حجم نمونه 500 مورد محاسبه و اطلاعات توسط پرسشنامه محقق، ساخته گردآوری شد. داده ها توسط نرم افزار spss آنالیز شد. نتایج: بیشترین بسامد مصرف روغن مربوط به روغن نباتی جامد با میانگین 1/4±2/7 در هفته بود. کمترین روغن مصرفی از نوع حیوانی از نوع دنبه بود. بیشترین نوع روغن برای طبخ غذا روغن مایع (8/36%) و سپس روغن جامد (31%) بود. برای سرخ کردن غذا نیز بیشترین روغن مایع (8/33%) و سپس روغن مخصوص سرخ کردنی (4/32%) بود. تحصیلات بالا و شاغل بودن مادران با مصرف بیشتر روغن مایع، روغن مخصوص سرخ کردنی و زیتون مرتبط بود (001/0=p). همچنین سن بالاتر، بعد خانوار بیشتر و خانه دار بودن مادران، با مصرف بیشتر روغن جامد، حیوانی،کره و دنبه همراهی داشت (02/0=p).نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که درصد قابل توجهی از خانوارها از روغن جامد استفاده می کنند. اجرای برنامه های آموزشی در جهت ارتقاء آگاهی مردم از مضرات چربی های جامد اشباع شده و اقداماتی از قبیل ارزان تر کردن روغن مایع و حذف تبلیغات روغن جامد در رسانه ها در اصلاح الگوی مصرف چربی و ارتقاء سلامت جامعه تاثیرگذار می باشد.